QUO VADİS?
Uzunca bir süre yazdığım bu başlığa bakıp durdum. Aklımdan bir dünya düşünce geçti. Haziran 2015 ayında seçimlerde oy kullanışım geldi sonra aklıma, mahalle halkı ile okul bahçesinde yaptığım keyifli sohbeti düşündüm. Tekrar seçimlere gitme kararı alınan süreçte yaşananlar, televizyon ekranlarından odalarımıza yansıyan politikacıların yüzleri de attığım başlığa bakarken aklıma gelenlerden.
Dışarıdan E-5 Karayolu'ndan geçen ve devamlı korna çalarak giden konvoyun sesini duyuyorum bir yandan. Ara ara devam eden bir konvoy... İmam caminin hoparlöründen şehitlerimiz için anons yapıyor... Diğer yanda ise Dağlıca haberlerinin üzerine gelen Iğdır'da yaşananların haberlerini okuyorum. Peşinden Çağlayan'da ailesiyle telefonda Kürtçe konuşan gencin öfkeli kalabalık tarafından İstanbul'un orta yerinde öldürüldüğü haberi. Sosyal medyada halkın olaylara verdiği duygu paylaşımlarını okuyunca ayrı bir endişe doluyor içime. Biri tutuyor Erzurum'dan ötesini sabah akşam bombalıyalım diyor. Bir diğeri ise tüm doğuyu gözden çıkarıp yerle bir edelim diyor. Daha fazla okuyamıyorum. Aklımda hep bu soru; Quo Vadis?
Bizi bu hale nasıl getirdiler? Kimlerin hesapları bunlar? Seçim çözüm olacak mı?
Birilerini seçmek istediğimden emin değilim. Şimdiye kadar hiç seçimlerden kaçmadım. Ama elimdeki tek silahım olan oyumu, karşımdaki yönetici seçeneklerini düşündüğümde, sorunun çözümü adına nasıl kullanacağıma karar vermek zor geliyor.
Renkli Pasta Sepeti16:23
YanıtlaSil1
Yanıtla
Yazı yoruma kapalıydı. bloga yazamadım... Duygularıma tercüman olmuşsunuz... Başlığı önce anlayamasam da googleden araştırınca Nereye gidiyoruz anlamına geldiğini gördüm... Gerçekten de nereye gidiyoruz... Sosyal medyadaki duygu patlaması aşırı gitmeye başladı... gerçekten de duygusal olarak patlamak üzereyiz ama aşırılık doğru değil.. Sağ duyu şart.. Face'de son paylaşımlarıma bakın.. Artık insalara Hepimiz kardeşiz mesajı vermeye başladım... Terör içimize yara açtı... Evlere ateş düştü... Ama kardeş olduğumuzu, her Kürdün terörist olamadığını sağduyulu halkın bilmesi gerek.. Kürt değilim ama şu anda Kürt halkının da zor durumda olduğunu görebiliyorum. Tarım işçilerine Kürt oldukları için saldırmışlar... Çocuk da var aralarında.. Bugün yapılması gereken şey bu değil... Bugün birlik olup, acıyı birlikte yaşamak gerek... Siyasetten uzak.... Evet siyasetten uzak ve birlik olmak gerek.. Ve 1 Kasımın gelmesini istemiyorum. Çünkü zaten nefret ettiğim siyasetten artık daha çok nefret ediyorum... Lafı çok uzattım ama sözler yetmiyor duyguları anlatmaya...... Onlarca şehit acısı varken, bu benim de içimi yakarken, ne kardeşliği diyenler olabilir... Ama siyaseti içimizden atınca kardeş olduğumuzu görürüz.... Terör hepimizin ortak yarası....Allah Ülkemizin yardımcısı olsun.. Allah sabır versin.. İçimizden sağduyu eksik olmasın..:(
". Onlarca şehit acısı varken, bu benim de içimi yakarken, ne kardeşliği diyenler olabilir... " Bu düşünceye sahip insanlar maalesef var. Bu psikolojiyi alanlardan, tribünlerden tanıyorum ben. Kalabalık kendini güçlü hissettiriyor...Delice çarpık bir düşünce bu. Ki her insana her şeyi yaptırabiliyor. Yaparken de haklı olduklarını düşünüyorlar. Bir kıvılcıma bakıyor olayların çıkması. Bunun örneklerini çok yaşıyoruz zamanımızda. Sadece terör olaylarında değil, din konusunda da yaşanıyor bu hazin olaylar. Nefreti büyütenler var, nefretten beslenenler var... Baştakilerin krizleri başarıyla yönetme yetilerinin olması lazım diye düşünüyorum. Birlik olmamız gerektiğini önemle vurgulamalı ve göstermeliler... Sizden de özür diliyorum. Yazıyı yayınlarken bir düşünce hatası yaptım. Profilimde ve G+ da yayınladığımda silip buradaki yorumları açık tutmalıydım.
SilDeneyimli Anne16:46
YanıtlaSil1
Yanıtla
Yazınıza yorum yapamıyorum Zülal hanım. Duygularımıza tercüman olmuşsunuz.
Yazıyı yazarken değişik bir ruh halindeydim. Uyandığımda amacım film yazılarımı kaleme almaktı. Ama çevremde duyduklarım ve haberlerde okuduklarım beni allak bullak etti. Gün boyu bir garip dolandım evde. Sonra g+ dan Nahide Hanımla sizin mesajlarınızı görünce yorum kısmını açmam gerek diye düşündüm. Bir çoğumuz bu durumdayız galiba. Bir kaç gün öncesinde kadınları da askere alsınlar diye düşünüyordum ama ruhen çok güçlü olmak lazım asker olmak için... Teşekkür ediyorum...
SilArtık sabahlar olsun istemiyorum . Bugün kaç şehit var , hangi evlere ateş düştü diye uyanma korkusu , aklımda deli sorular yürek dayanmıyor artık
YanıtlaSilŞehit sayıları arttıkça ve arkası kesilmedikçe bu ruh halinin devam edeceğini bilmek beni de çok üzüyor. Teyakkuzda gibiyim, her an yeni acı haberler alacak gibi... Allah hepimize güç, sabır versin...
SilCanım Zülal eline sağlık.. Ne yazık ki bugün ezan sonrası imamın şehitleri anışını ben de duydum.. Kahrolarak dinledim bize 30 dakika ötedeki şehidin anonsunu.. Yazına yorum yaparken de gözlerim benden önce davrandı yine. Buarada bugün mevsimlik işçileri dövmüşler Kürt oldukları için... Çok utanıyorum bunları duydukça üstelik aynı zihniyet "ölenlerin içinde Kürt askerler de var" diyordu.... Düşünüyorum... Bu işin sonu nereye varacak diye ama işin içinden çıkamıyorum... Haziran benim de aklıma geldi şimdi kasımı düşünüyorum... Hayırlısı diyebiliyorum sadece...
YanıtlaSilSağol canım. Gündem yüzünden ben bugün ne yapacağımı şaşırdım. Allah asker analarına sabır versin, doğuda görev yaparlarken her gün yürekleri ağızlarında geziyorlar. O ruh haline hangi sağlam insan ne kadar dayanabilir ki? Ana olmak zor da asker polis anası olmak ayrı bir zor. Düşünemiyorum hallerini... Bizim buralarda yakınlarımızda şehit ailesi yok ama mahalle aralarında ana yollarda devamlı konvoylar korna sesleri ve sloganlar eksik olmuyor. Az önce bile sesler geliyordu. Öğlen ki durumu yazımda tasavvur etmeye çalıştım, korktuğum için yazdım o satırları. Adabınca yazıp rahatlamaya çalışmak aklıma gelendi. Keşke bugün intikam duygusuna sarılarak saldırıda bulunanlar sağduyulu davranabilselerdi. Onlara da ayrı üzüldüm...
SilEn mi país tenemos la misma sensación. aparecen grupos políticos nuevos que demasiado pronto dejan a un lado sus ideas y son corrompidos por le poder dejando al pueblo que los votó de lado. Da la sensación de que nuestro voto no sirve absolutamente para nada pero sigue siendo la única arma no violenta que nos queda en nuestra manos para acabar con la corrupción, la soberbia y la prepotencia de los gobernantes.
YanıtlaSilUn abrazo y feliz día!!
También leí la BBC. España entrará en la elección en noviembre de 2015. Relación Voto actualización del partido de reciente creación volcó la balanza política. Espero que tengas como los ataques terroristas en Turquía. Hay un montón de muerte en mi país. Existe el temor y la tristeza. Estoy enojado con mi pueblo, y no por la mayoría de votos, mientras que precisa.
SilGracias por su apoyo y comentarios. :)